Interview door het vakblad Intermediair

Van managementassistent naar salsa-reisgids: ‘Met dansen kun je wereldwijd communiceren’

 

Verplichte vakken leren was nooit de favoriete bezigheid van Kim van Kampen. Toen ze op 17-jarige leeftijd de havo verliet, wilde ze een korte hbo-opleiding volgen. Het werd Schoevers, waar ze de praktische tools kreeg die haar later perfect van pas kwamen, zoals economie, persoonlijke ontwikkeling, typen en Spaans. ‘Voor mij was Schoevers de ideale keuze. De dingen die ik daar leerde, pas ik nog steeds toe als ondernemer.’ 

Na Schoevers had je vast ook snel werk.

‘Ja, ik heb zo’n zeven jaar als managementassistent gewerkt. Helemaal onderaan de ladder begonnen, bij de receptie. Maar ik had meer in m’n mars. Ik kwam terecht bij een bedrijf dat machineonderdelen produceerde. Ik deed er van alles. Van boekhouding tot personeelsadministratie. Maar over het product dat er werd gemaakt, kon ik niet meepraten. 

‘Ik wilde graag met mensen werken die in hun vrije tijd wilden genieten. Bij Muziekgebouw Frits Philips in Eindhoven kreeg ik een superleuke baan met veel vrijheid. Mijn directeur vertrok toen naar Hilversum, naar Radio 4, en vroeg of ik meeging. Maar ik had net een appartement gekocht. Via haar werd ik aangenomen bij Theater aan de Parade in Den Bosch. Ook een prachtige baan met veel theater, musicals en comedy.’

Wel leuk om in zo’n artistieke wereld te werken. Waren er mooie ontmoetingen met bekende sterren?

‘Ik werkte inderdaad ook met grote artiesten. Mensen dachten dat ik een boek vol handtekeningen had. Maar het was gewoon mijn werk. Ik heb zelf ook nooit echt een idool gehad, ik bleef er altijd heel nuchter onder. Die artiesten wil je bovendien niet te veel lastigvallen, ze zijn druk genoeg met de voorbereidingen voor hun show. Het was een heel mooie tijd, ik kon alle optredens zien, genoot intens van de sfeer in de zaal, de muziek, de passie van de zangers en dansers. Ik had de twee leukste banen van het zuiden gehad, dus wat nu?’

Je besloot om je eigen evenementenbureau te starten. Hoe kwam je tot die keuze?

 

‘Ik moet zeggen dat ik nog weleens tegen mijn gebrek aan opleiding aanliep. Dan vroeg men: waarom heb je eigenlijk geen hbo gedaan? Het niveau had ik wel, maar niet de diploma’s. Mede daarom ben ik op mijn 25ste al ondernemer geworden; vanaf dat moment vroeg niemand meer naar mijn opleiding.’

Wat voor evenementenbureau was het precies?

‘Ik organiseerde vooral events voor het bedrijfsleven. Ik regelde alles; het concept, entertainment, licht, geluid, catering, het hele traject. Leuk werk, alleen schrijven bedrijven meestal een pitch uit voor zo’n evenement. Dan ben je een week bezig met locaties, entertainment en alle puzzelstukjes bij elkaar zoeken, en dan gaat de opdracht soms toch naar een ander bureau. Daar haalde ik geen energie meer uit. Ik ben toen gaan werken als onafhankelijk eventprofessional en werd op projectbasis ingehuurd door onder meer Philips en Bonduelle.’

Grote namen. Het liep dus goed.

‘Ja, maar in 2012 raakte ik zwanger, terwijl ik midden in de evenementen zat. De gynaecoloog zei: “Je moet echt nu stoppen, anders gaat het mis!” Dat heb ik toen rigoureus gedaan. Na tijdje begon het weer te kriebelen en kwam de vraag: wat nu?

‘Via een persoonlijk ontwikkelingstraject bij de opleiding 365 Dagen Succesvol vielen de kwartjes op hun plek. Opeens zag ik hoe ik mijn passies kon combineren en kreeg ik het idee voor de dansreizen. Dansen doe ik al vanaf mijn 4de, muziek vormt een rode draad in mijn leven, ik hou van reizen, en dat ik heel goed kan organiseren wist ik ook al.

‘Ik richtte toen Passion2Dance op: reizen naar zonnige oorden, met lekker eten en drinken erbij. Mijn favoriete Latijns-Amerikaanse dansstijl is bachata, maar ook van salsa en zouk kan ik intens genieten. Mijn favoriete eiland is Mallorca. Ik ken het daar goed en verkende vooraf de lokale dansscholen, de mooiste hotels en de gezelligste dansfeestjes, zodat de reis echt genieten wordt. We zijn ook al naar Cyprus geweest.’

Klinkt perfect. Of gaat er ook weleens iets mis?

‘Het is allemaal nog heel vers. We hebben nu drie reizen gedaan en mensen waren laaiend enthousiast. Voor september en april staan er weer nieuwe trips gepland. Maar wat ik best moeilijk vind is om steeds weer nieuwe deelnemers te vinden. Oftewel: marketing. Want je moet er toch echt meer voor doen dan alleen promoten op Facebook.

‘Als ik mensen vertel over de danstrips, zijn ze erg enthousiast. Maar velen hadden nog nooit van dit idee gehoord. Ik zoek nog naar andere wegen om de dansreizen meer onder de aandacht te brengen. Als dat lukt, dan wil ik in de toekomst ook reizen naar Valencia, New York en andere plekken organiseren. Dansen is tenslotte internationaal, dat vind ik er nog het mooiste van. Al spreek je elkaars taal niet, je kunt er wereldwijd mee communiceren.’

bron: artikel in het vakblad Intermediair